زنده گی نامهُ زنده یاد فرید مرید !

شاد روان فرید مرید درسال 1334 هجری شمسی (1955 میلادی) درکابل تولد وپس از ختم دورهُ ابتدائیه،شامل لیسه حبیبیه گردید.این جوان بااحساس،رنج ودرد مردم وکشورخود را درک نموده،جهت رفع آلام وبدبختی مردم ومیهن خویش به صفوف مبارزین جنبش مترقی کشورپیوست . درسال 1972م بااخذ شهادتنامه عالی ازلیسه حبیبیه ،کاندید بورس تحصیلی (فولبریت اف .س ) بخارج کشور گردید. شادروان فرید مرید ازتحصیل درخارج کشورصرف نظرنموده ودرادامه صفحه حیات پربار سیاسی  واجتماعی،به مثابه یک وطنپرست پرشوروباایمان همراه بادیگرهموطنانش بخاطرتحقق آرمانهای ملیونهاانسان زحمتکش وعملی شدن اهداف انسانی آن بارسالت گام برداشت. این جوان برومند به زودی درقلوب جوانان پوهنتون کابل راه یافت وبه فرید پوهنتون معروف گردید. درسال 1972 شامل فاکولته حقوق وعلوم سیاسی شد. فرید جوان مانند ملیونها هموطن دیگرباآرزومندی بی پایان ،بخاطرترقی وتعالی وطن وبااحساس عمیق ملی به مثابه یک جوان بارسالت، بانیروی سرشارجوانی وبالنده گی درحالیکه محصل صنف دوم فاکولته حقوق و علوم سیاسی پوهنتون کابل بود، ازطرف مسئولین امنیتی دستگیر وبه حکم محکمه نظامی به یکسال حبس محکوم گردید. 

 سلولهای انفرادی زندان مخوف ووحشتناک دهمزنگ نه تنها که روحیه خدمت بمردم ووطن رادرفریدمرید راتضعیف نکرد،بلکه درس بزرگی درزنده گی سیاسی واجتماعی اش بود و بیشترآبدیده گردید، تلاش خود را بیباک،محکم وجسورانه تر باقلب مملوازعشق بوطن ومردم ادامه داد.                                                                                          

 تغیرات سیاسی  (ثور1357 ) روزنه امیدهموطنانما درجهت تحقق دیموکراسی وقانونیت  بازنمود، ولی باتاسف که یکتعداد مانع تحقق اهداف موردنظرگردید ،هزاران هموطنما روانه زندان وگورهای دسته جمعی گردیدند. فریدمرید بادرک ازجنایات آنان درراه تحقق دیموکراسی وحاکمیت قانون علیه رژیم سفاک  تاسرنگونی آن سوگند یادنمود.             پس ازجدی 1358 ابتداء به شادروان فرید مرید مسئولیت کارسیاسی درپوهنتون کابل سپرده شد،کارپرثمر را درزمینه انجام داد وسپس به صفت استاد درکادرعلمی فاکولته حقوق وعلوم سیاسی پوهنتون کابل تقررحاصل نمود،چون کارباجوانان کشورازجمله آرزوهایش بود،درفراه گیری تعلیم وتربیه اولاد کشورسعی وتلاش لازم رابخرچ داد. 

 شادروان فرید مرید سهم ارزشمندی درکارایجاد اولین انجمن حقوقدانان درافغانستان با سایرحقوقدانان داشت،وبه حیث اولین سکرترمسئول انجمن حقوقدانان که یک نهاد مستقل غیردولتی بود انتخاب گردید.  فریدمرید شخصیت علمی ودانشمند بود،همیش به مطالعه ، تحقیق وپژوهش علاقه داشت کمترعلاقه داشت تا وظایف دولتی را انجام دهد.  اویک شخصیت استثنائی بود، صداقت ،راستکاری،برده باری ،حوصله مندی،شجاعت و دلیری ،تقوا،پاک نفسی، غریب نوازی ومردانگی شامل سایرخصایل نیک اش بود .  زنده یادفریدمرید نه تنها درپوهنتون، بلکه درخانواده آموزگار،رفیق ،دوست خوب وتکیه گاه معنوی اعضای فامیل بود. اکثر جوانان فامیل منحیث پدرمعنوی که در پرورش فکری وذهنی شان نقش آفرین بود،احترامی خاصی برایش قایل بودند.  این حقوقدان مجرب وبااحساس مانند سایرهوطنان ما مجبوربه ترک میهن خود شد، اما وضع ناهنجاروطن (قتل،کشتار،تجاوزبه مال وناموس مردم وسایرجنایات که توسط جنایتکاران داخلی ....) وقتل وکشتاریکه توسط عمال خارجی ( به اثرانفجارات ،بم گذاری های انتحاری،سربریدنهای هموطنانما به اشکال مختلف وکشتارمردم بیدفاع توسط بمباران های هوائی وزمینی وسایرقانون شکنیها...ونقض حقوق بشردرداخل کشور) ،وضع رقتبار وناهنجارمهاجرین درپاکستان،ایران،هالند،سویدن،آسترلیا ودیگرکشورها یکه خود را عامی وناجی حقوق بشروسایرکنوانسیونهای بین المللی میدانندبرای فرید مرید جانسوزبود.  عشق پاک وعلاقهً ئیکه بمردم ووطن خود داشت ،بالای روح ورورانش اثرات ناگوار نمود. واین حقوقدان بادرک واحساس ،ظلم وستم ظالمان را تحمل نموده نتوانست واین جهان را وداع نمود.  روحش شاد  وبهشت برین نصیبش باد.